Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαρτίου 29, 2017

Το μοναστήρι του διαβόλου

Εικόνα
«Αυτό είναι το σπίτι του Διαβόλου! Μην πάτε εκεί, κινδυνεύετε! Δεν είναι πλέον μοναστήρι, είναι τόπος λατρείας του Σατανά»!  Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, αυτή ήταν η μοναδική απάντηση που μας έδιναν οι κάτοικοι της Αργολίδας, όταν ρωτούσαμε πώς θα φτάσουμε στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου.  Ο τρόμος ήταν τόσο έντονος στα μάτια τους, που μάλιστα αρκετοί ήταν εκείνοι που στην προσπάθειά τους να μας προστατέψουν από το «κακό» αρνήθηκαν ακόμα και να μας δείξουν τον δρόμο, καθώς όλες οι πινακίδες που υπήρχαν ως διά μαγείας έχουν ξηλωθεί. Στις επίμονες προσπάθειές μας να μάθουμε τι ήταν αυτό που είχε σκορπίσει τον φόβο στους ανθρώπους μόνον ένας ηλικιωμένος, ο κ. Γιώργος, δέχτηκε να μας εξιστορήσει τα όσα φοβερά είχαν συμβεί σε αυτόν τον τόπο πριν από περίπου δύο χρόνια.  «Σε αυτό το μοναστήρι πριν αρκετά χρόνια ζούσαν πέντε μοναχοί. Ομως ξαφνικά, ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να πεθαίνουν από καρδιακή ανακοπή και μάλιστα θάφτηκαν εκεί. Τον Ιούνιο το

Μόρνα «σκοτεινός τόπος»

Εικόνα
Μόρνα θα πει «σκοτεινός τόπος». Έτσι αποκαλούσαν τον συγκεκριμένο ορεινό οικισμό οι κάτοικοι του νομού Πιερίας, μέχρι το καλοκαίρι του 1926, όταν τον μετονόμασαν σε «Σκοτεινά». Ένας καταγεγραμμένος κάτοικος στην απογραφή του 2011 και αυτομάτως όλοι άρχισαν να μιλούν για έναν οικισμό «φάντασμα». Όσο τρομακτικό και αν ακούγεται όμως, ο οικισμός «Σκοτεινά» που είναι χτισμένος σε υψόμετρο 700 μέτρων, πήρε το όνομα του επειδή πλαισιώνεται από πυκνή βλάστηση και εξαιτίας αυτού του γεγονότος παραμένει ανήλιαγος τους περισσότερους μήνες του χρόνου....  Στη Μόρνα το 1966, λειτουργούσε το περίφημο «Πανεπιστήμιο των Δασών». Έτσι το αποκαλούσαν. Επρόκειτο για το Κρατικό Εργοστάσιο Επεξεργασίας Ξύλου που έδωσε ζωή στην περιοχή τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60. Χαρακτηριστικό της ποιότητας της ξυλείας ήταν ότι επελέγη η Μόρνα για να κατασκευαστεί η θαλαμηγός του βασιλιά Όθωνα με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το 1830. Το πλοίο κατασκευάστηκε από πιερική ξυλεία, όπως αναφέρει ο καθηγητή

Άγνωστοι θρύλοι των Μετεώρων

Εικόνα
Στους πρόποδες των μετεωρίτκων βράχων, στην "καρδιά" ενός σπάνιου γεωλογικού φαινομένου, ξεφυτρώνει ένα μικρό γραφικό χωριό μόλις χιλίων κατοίκων: το Καστράκι,  που   προσελκύει κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες τουρίστες απ' όλο τον κόσμο. Με μια προσεκτική ματιά, ο επισκέπτης ανακαλύπτει τον ιδιαίτερο παραδοσιακό οικισμό που αποτελείται από ένα σύνολο παλιών κατοικιών στην άλλοτε πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι.  A υτοί οι μικροί "αρχιτεκτονικοί θησαυροί" διατηρούν ζωντανές τις μνήμες της ιστορίας του οικισμού, μεταδίδοντας το μήνυμα της απλότητας.               Αυτό όμως που πραγματικά αποτελεί μαγευτικό θέαμα είναι ο φυσικός περίγυρος του χωριού. Τα σπίτια ξεκινούν από χαμηλά και όσο ανηφορίζει κανείς έχει την αίσθηση πως μάχονται και αυτά να σκαρφαλώσουν πάνω στους κοσμογονικούς βράχους. Και πράγματι κάποια από αυτά χρησιμοποιούν τα αιωνόβια βράχια για τοίχο τους. Τα Μετέωρα, σε συνδυασμό με τις τρεις ρεματιές  που διασχίζουν το Καστράκι, το μετατρέπουν